Przemysł 4.0 całkowicie zmienia sektor wytwórczy w UE, narzucając zasadę digitalizacji procesów przemysłowym. W wyniku tego działania, nowe cyber-fizyczne systemy produkcji wywierają ogromny wpływ na siłę roboczą, zwłaszcza na pracowników technicznych i inżyierów. Systemy te wymagają nowych, hybrydowych zespołów "człowiek-maszyna", w których technicy i inżynierowie powinni analizować BigData, symulować linie produkcyjne, koordynować pracę robotów i przeprowadzać diagnostykę oraz naprawy skomplikowanych systemów automatycznych. Z danych wynika jednak, że pracownicy zatrudnieni w przemyśle nie są gotowi stawić czoła nowej rzeczywistości opisanej powyżej, ponieważ brakuje im "właściwych" umiejętności/wiedzy wymaganych przez nowe środowisko przemysłowe, sprawiając wrażenie, że są zbyt nisko wykwalifikowani, a co za tym idzie, ograniczone są ich możliwości znalezienia pracy na atrakcyjnych stanowiskach. Ankieta na temat umiejętności i pracy pokazuje, że 43% dorosłych pracowników doświadczyło niedawno zmian w technologii, z których korzystają podczas pracy, a 47% zauważyło zmiany w metodach pracy. Prawie 1 na 5 ankietowanych uważa, że przedawnienie się umiejętności, którymi teraz dysponują jest bardzo prawdopodobne w ciągu kilku następnych lat. Biorąc pod uwagę określone powyżej potrzeby, ich istotność na poziomie europejskim oraz pilność na poziomie regionalnym, a także wysokie zapotrzebowanie elastycznej edukacji zawodowej i technicznej na poziomie akademickim zgłaszane przez firmy działające w regionach partnerów, powołano do życia konsorcjum złożone z 4 uczelni wyższych, 4 Izb handlowo-przemysłowych oraz instytucji zapewniających kształcenie zawodowe. Zadaniem tego konsorcjum jest stworzenie wspólnoty aktywnego nauczania w celu zwiększania umiejętności pracowników technicznych i inżynieryjnych zatrudnionych w sektorze budowy maszyn i mechatroniki.
