Η Βιομηχανία 4.0 μεταμορφώνει πλήρως τον μεταποιητικό τομέα στην ΕΕ επιβάλλοντας την αρχή της ψηφιοποίησης των βιομηχανικών διεργασιών. Ως αποτέλεσμα, τα νέα συστήματα παραγωγής που συνδυάζουν φυσική παραγωγή και διαδίκτυο έχουν μεγάλο αντίκτυπο στο εργατικό δυναμικό, ειδικά στους τεχνικούς και τους μηχανικούς. Απαιτούν νέες υβριδικές ομάδες «ανθρώπων-μηχανών», όπου οι τεχνικοί και οι μηχανικοί πρέπει να αναλύουν μεγάλα δεδομένα, να προσομοιώνουν γραμμές παραγωγής, να συντονίζουν ρομπότ, να διαγιγνώσκουν / να επισκευάζουν πολύπλοκα αυτοματοποιημένα συστήματα. Ωστόσο, τα δεδομένα δείχνουν ότι οι υπάλληλοι της βιομηχανίας δεν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις παραπάνω νέες πραγματικότητες, καθώς δεν διαθέτουν τις «σωστές» γνώσεις / δεξιότητες που απαιτούνται από το νέο βιομηχανικό περιβάλλον, δηλαδή δεν είναι ειδικευμένοι, περιορίζοντας έτσι τις προοπτικές απασχολησιμότητας και την πρόσβαση σε ποιοτικές θέσεις εργασίας. Η έρευνα δεξιοτήτων και θέσεων εργασίας επισημαίνει ότι το 43% των ενήλικων εργαζομένων έχουν πρόσφατα βιώσει αλλαγές στην τεχνολογία που χρησιμοποιούν στην εργασία και το 47% έχει δει αλλαγές στις μεθόδους εργασίας τους. Περίπου 1 στους 5 θεωρεί πολύ πιθανό ότι πολλές από τις δεξιότητές του θα είναι ξεπερασμένες τα επόμενα χρόνια. Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω ανάγκες, τη συνάφειά τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την έκτακτη ανάγκη σε περιφερειακό επίπεδο, καθώς και την υψηλή ζήτηση ευέλικτου συνεχούς Μετασχηματισμού της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΚ) για λογαριασμό εταιρειών στις περιφέρειες εταίρους, ιδρύθηκε μια κοινοπραξία 4 πανεπιστημίων, 4 Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων και ενός παρόχου ΕΕΚ από την Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Πολωνία και την Σερβία, προκειμένου να αναπτύξει μια Ενεργή Κοινότητα Μάθησης για την Αναβάθμιση των δεξιοτήτων των Τεχνικών και των Μηχανικών στον τομέα της Μηχανικής Κατασκευής και Μηχατρονικής.